50 jaar DGG: Jubileumberichten van DGG-ers

Het begin

Op de tweede bijeenkomst in de Deelenstraat 10 kreeg ik 3 opdrachten;

1. Voorbereiden op de bestuurspost penningmeester (met Corrie).
2. Een ontwerp maken van een logo die als consumptiebon moest gelden.
3. Aantekeningen maken van de allereerste DGG-bespreking

Het waren al vanaf 1970 met Frans als wethouder, Toon van Elten en Jan Manders als raadslid voor mij al best heftig. Ik was werkzaam bij Philips en studeerde daar ook omdat ik, met mijn 30 jaar destijds, een afdelingschef voor ogen had. Maar ik genoot van de DGG-bijeenkomsten zozeer dat ik en bij Philips en de DGG mijn tijd nuttig moest zien in te delen. Ik was jarenlang bestuurslid, meestal als secretaris en in de goede jaren mocht Ik mijn verslagen wat aandikken met wat grollen waar Frans Stoef vaak de slachtofferrol kreeg toebedeeld maar hij genoot net zoveel als heel de vergadering als de goedkeuring van het verslag op de agenda stond.

Raadslid en Wethouder

Ik kan mijn verhaal niet te lang maken, toen onze zonen Tijs en Koen resp. 12 en 9 jaar oud waren kon ik me in 1986 verkiesbaar opstellen en had ik voldoende stemmen om meteen raadslid te worden. De gehele story van

DGG hoef ik in mijn stukje niet te herhalen, in 1990 mocht ik wethouder worden en was het dus einde oefening van al die mooie jaren bij Philips waar ik in mijn overalletje als leerling begon en via allerlei studies en mijn uitzending naar Mexico en mijn toekomstbeeld in 1990 afsloot als afdelingschef van een Mechanische werkplaats en Montageafdeling.

Er gebeurt in een mensenleven nogal wat, ik geboren in 1940 herinner me nog wel de oorlog waar mijn vader met kunst- en vliegwerk zijn 7 kinderen te eten gaf. Nu speelt de oorlog van het Coronavirus, ik COPD-er met longproblemen ben uiterst voorzichtig, pas nog 80 geworden en dan ga Ik niet opsommen hoeveel wethouders op best jongere leeftijd ons moesten ontvallen. Allemaal consequenties van ieders ideaal, te veel opgejaagd door hun rivale of door hun veel te veel opgefokte ambities?

Frans 1 en Frans 2

Ik kan dit stukje niet eindigen zonder mijn leermeester (altijd zo genoemd) nog eens bij u in beeld te brengen. In zijn drukke jaren bij Govaerts en de raad een als Frans en Corrie weer eens ergens moesten zijn waren Bets en ik de oppassers. Bij binnenkomst moesten we wel even de 8 paar schoenen aan de kant zetten. Het waren 4 prachtige jonge pubers die onderling elkaar typeerde waarvan de professor of een andere sympathieke benaming de van den Eijndens zich manifesteerde.

Bets en ik genoten al die avonden als Frans met zijn zwarte aktetas hij zich aandiende, ik had mijn pen en papier al in stelling gebracht want ook deze avond zou bepalend zijn voor de toekomst van de DGG!!!!

Nog meer waren onze telefoontjes die van de avond de nacht in wijde: Ik belde dan 2863158, Frans opnemende met een hees stemmetje: Willem ogenblikje. Corrie sliep en dan ging Frans aan de kaas en worsten snijden, haalde met een kristallen glas zijn wit wijntje en had ik mijn twee pilsjes in gereedheid gebracht.

Willem wel alles goed noteren wat ik zeg, zo hoor ik hem. Toen we een heel moeilijke vergadering hadden en er weer een dieptepunt op de loer lag, kwam Frans wat laat binnen en zei hoor eens en sst… had meneer de anti-professor een bandje van de overlijdensmis van Toon van Elten opstaan. De negatieve beslissing van wat DGG-ers had hij weer omzeilt, want die mooie afscheidsmis van Toon kan je niet missen, iedereen ging daarom vroeger huiswaarts. Frans had weer zijn klusje geklaard!

Mijn verhaal is geen verademing, wel dat mijn leermeester Frans van den Eijnden een hoogwaardige opvolger heeft gekregen. Hoe Frans 1 en nu Frans 2 het doen is opmerkelijk, allebei de gave om de gewone mens aan te spreken.  Frans Stravers; Je bent voor mij als hetzelfde soort hout keihard en sociaal, met Hanneke een soortgelijk superstel.

Willem Berkers