DE (RENE)SCIENCE-FICTION; DE KATER KOMT LATER….

20 februari 2020

Afgelopen week werd door Afvalverwerker Cure bekend gemaakt dat zij de stekker uit het project Renescience trekt. Een project dat al vanaf het begin, in 2016, vraagtekens maar vooral de nodige scepsis opriep. Later zelfs in achterdocht dreigde te verstikken en dit niet alleen bij ons als Democratische Groepering Geldrop (DGG).

Revolutionair hergebruik van afvalstoffen, ongekend gunstige verdienmodellen voor de “eigenaren” (lees: deelnemende gemeenten) en miljoenensubsidies om biogassen in de markt te zetten. Allemaal vanaf het begin breed uitgemeten om onder andere onze gemeenteraad te bewegen om als mede-eigenaar in te stappen in dit bijna kosmische avontuur. Geen enkele marktpartij zou ons kunnen bedreigen in de te volgen route naar succes immers, we zijn en zouden zelf eigenaar blijven van ons afval en daarmee de opbrengsten ook zelf mogen verdelen….

Garant staan voor een slordige 85 miljoen euro

Garant staan voor een slordige 85 miljoen euro was de enige hobbel die genomen moest worden door de bestuurders van Cure. En dat bleek lastiger dan gedacht. Als DGG hebben we ons van begin af aan schrap gezet tegen het, bij dit project horende, ondernemerschap en hebben we op argumenten uiteindelijk ook de nodige bijval gekregen van collega-partijen in onze raad evenals in die van Valkenswaard.

Een eerste fikse tegenvaller voor de “Renescience-kosmonauten”. Echter, gesteund door ongebreideld vertrouwen in de volgzaamheid van de “dorpsraden” werd een andere strategie gehanteerd; stapje voor stapje werden we als raad voorzichtig in een bepaalde richting gedwongen en kwamen te nemen besluiten op ons als DGG over als nagenoeg onomkeerbaar. Onze vele pogingen om ook op een andere manier te kijken naar, al dan niet bestaande, systemen en methodieken ten spijt. Er was maar één richting en dat was die van Renescience. Deze strategie riep bij ons als DGG een zogenaamd ‘fuikgevoel’ op; een bepaalde richting opzwemmen en er dan achter komen dat je eigenlijk niet meer terug kùnt.

Ook daar hebben we meerdere malen stelling in genomen en hoewel dat vaak niet in dank werd afgenomen plukken we daar nu de (zure) vruchten van; een forse verliespost aan voorbereidingskosten (3,8 miljoen euro) waar we als gemeente deels voor op mogen draaien, een partij als Cure, (waar we zelf verantwoordelijkheid voor dragen middels de Gemeenschappelijke Regeling) met enorme imagoschade en, veel erger nog, letterlijk terug bij af. Ruim 3 jaar verloren op de weg naar de toch al ambitieuze doelstelling van minimaal 95% hergebruik van afvalstoffen en vooralsnog geen zicht bij CURE op de richting die nodig is om die doelstelling te gaan bereiken. De voorzitter van het bestuur van CURE verwoordde het debacle afgelopen week al met de woorden “beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald” maar daar komt hij, wat de DGG betreft, niet mee weg. Als DGG verwachten we van ons bestuur binnen CURE dat zij de realiteit in het oog houdt en met beide benen op de grond blijft staan.

Het zou CURE sieren

Het zou CURE sieren als zij, zoals dat hoort bij een gemeenschappelijke regeling, verantwoording aflegt aan de verschillende gemeenteraden en de kosten geheel voor haar rekening neemt. Want naast Renescience is er ook nieuwe huisvesting en de vraag is of dat allemaal nog nodig is.

De DGG verwacht dat CURE opnieuw aan de slag gaat met een plan dat niet louter bestaat uit een tunnelvisie doorspekt met aannames maar dat gericht is op resultaten en successen die in de wereld van afvalinzameling- en verwerking reeds zichtbaar zijn en daarbinnen geleid hebben tot duurzame oplossingen. Wat de DGG betreft mag het bestuur van CURE zichzelf in haar nieuwe plannenmakerij gerust spiegelen aan de oude volkswijsheid “als het te mooi lijkt om waar te zijn is dat meestal ook zo”

DGG is grote voorstander van het streven om te komen tot een hergebruik van 95% van al ons afval. Maar als gemeente zijn we afvalinzamelaar en geen afvalverwerker. Afval inzamelen is onze wettelijke taak en daar is CURE voor opgericht. Er zijn genoeg partijen op de markt die afval op een goede en duurzame manier kunnen verwerken. Onder het motto “schoenmaker blijf bij je leest” moet CURE zich in de ogen van de DGG beperken tot het inzamelen van afval en de verwerking ervan aan de markt overlaten. Mochten er binnen CURE andere ambities zijn dan is de vraag of deze invulling van de gemeenschappelijke regeling nog wel voldoet voor onze gemeente. De DGG wil de kosten voor afval voor onze inwoners zo laag mogelijk houden en het uitdenken van allerlei geldverslindende projecten en dure huisvesting horen daar niet bij.

Standpuntenoverzicht