Vervolgens is een vraag gesteld over de rol van de gemeente in dit traject. 10% van de leden van het burgerpanel ziet dat de gemeente de klachten serieus neemt en actie onderneemt. 50% van de leden van het burgerpanel geeft aan dat zij denken dat de gemeente wel actie onderneemt maar dat er weinig zichtbaar van is. 12% ziet niet dat de gemeente actie onderneemt. 28% heeft geen mening. Van de groep die geen mening heeft geeft een aantal leden aan dat de gemeente de afgelopen jaren wel vergunningen voor uitbreiding heeft gegeven. En zij vragen zich af of hierbij voldoende rekening is gehouden met de omgeving.
Vervolgens zijn vragen gesteld over de huidige locatie van het slachthuis. Het slachthuis zit al van oudsher in de kern Geldrop en, na de verplaatsing in de jaren ‘60 naar de huidige locatie, midden tussen verschillende woonwijken in. Aan het burgerpanel is gevraagd of er op dit moment een heroverweging van de locatie van het slachthuis plaats zou moet vinden en of het slachthuis verplaatst zou moeten worden. 53% van het burgerpanel is van mening dat het slachthuis verplaatst zou moeten worden. 7% is van mening dat het slachthuis niet verplaatst zou moeten worden en 15% zou eerst willen weten wat de consequenties van een plaatsing voor de gemeente zou zijn alvorens ze hun mening kunnen geven. 10% van de burgerpanel leden geeft aan dat zij meer zien in het nemen van goede maatregelen. Zij geven aan dat met toepassing van de juiste technieken het mogelijk moet zijn om de stankoverlast goed aan te pakken. Hiervoor is het niet persé nodig dat de fabriek wordt verhuisd. Mocht het echter niet mogelijk zijn of te duur zijn om de stankoverlast aan te pakken dan is verplichte verhuizing zeker een optie. 15% van de leden van het burgerpanel geven aan over een mogelijke verhuizing geen mening te hebben.
Vervolgens zijn een aantal stellingen voorgelegd aan het DGG-burgerpanel. 70% van het burgerpanel is het eens met de stelling dat een slachthuis uit ethische oogpunten niet meer in de directe leefomgeving past. 70% is het dan ook oneens met de stelling dat een slachthuis tussen woonwijken kan, ook als er enigszins overlast veroorzaakt wordt. Ook is 70% van het burgerpanel het oneens met de stelling dat het slachthuis op de huidige locatie mag blijven omdat het er al zo lang zit. Deze groep gelooft niet dat een slachthuis zonder overlast mogelijk is.
De stellingen waarbij het slachthuis voldoet aan de regels geven een veel verdeelder beeld. Zo is het panel sterk verdeeld over de stelling dat een slachthuis tussen woonwijken kan, mits er geen overlast veroorzaakt wordt. Een ook de stelling dat een slachthuis tussen woonwijken kan, mits volledig aan de regelgeving t.a.v. geluids- en geuremissies wordt voldaan levert ongeveer evenveel tegenstanders als voorstanders op.
Vervolgens zijn een aantal stellingen voorgelegd over een mogelijke verplaatsing van het slachthuis. 77% van het burgerpanel is het eens met de stelling dat gemeente ervoor moet zorgen dat het slachthuis op een industrieterrein buiten de woonwijken haar activiteiten voortzet. 85% is het in meer en minder mate eens met de stelling dat de gemeente het slachthuis moet stimuleren om te verhuizen naar een nieuw industrieterrein maar er zelf niet in moet investeren. De gemeente zou dit volgens 82% van de leden van het burgerpanel kunnen bereiken door uitbreidingen e.d. te weigeren.
Over de kosten is het burgerpanel sterk verdeeld. Zowel de stelling dat het slachthuis verplaatst moet worden naar een industrieterrein ongeacht wat dit de gemeente kost en de stelling dat er begrip zou zijn als de gemeentelijke lasten voor de burgers zouden stijgen als gevolg van een noodgedwongen verhuizing van het Slachthuis voor rekening van de gemeente. Leveren een totaal diffuus beeld op.
Tenslotte is het DGG-burgerpanel gevraagd wat volgens hen de meest haalbare oplossing zou zijn om overlast van het Slachthuis in de toekomst voor de burgers te voorkomen. Er worden een aantal oplossingsrichtingen genoemd.
Ten eerste zijn er een aantal leden van het burgerpanel die alleen in verplaatsen van het slachthuis een oplossing zien. Hierbij wordt aangetekend dat dit niet eenvoudig zal zijn en men vraagt zich af wie dit wil en kan betalen. Indien het niet mogelijk is om het slachthuis verplaatsen naar een ander gebied dan ervoor zorgen dat er geen stank- en geluidsoverlast optreedt.
Een aantal panelleden vraagt zich af of er wel een geschikte plaats in Geldrop te vinden is. Verplaatsing binnen de kern Geldrop is volgens hen bijna onmogelijk omdat het slachthuis altijd op korte afstand van de woningbouw zal zitten en dan daar weer overlast zal veroorzaken. Dus zal een verhuizing buiten Geldrop is volgens hen de enige optie zijn.
Daarnaast is er een groep die een oplossing ziet in overleg met de huidige eigenaren en strikt handhaven. Aangetekend wordt hierbij wel dat er gehandhaafd moet worden op de regels en niet op emotie. Het slachthuis zou dan kunnen zorgen voor betere filters en geluidsschermen plus een betere aanvoerroute. De leden vermoeden dat er systemen zijn, of ontwikkeld kunnen worden, die de overlast tot een minimum beperken.
Als derde oplossingsrichting wordt aangedragen om de lokale woningen die overlast ondervinden tegemoet te komen in kosten aanschaf isolatie en of airco.
